Git, yazılım geliştiricilerin projelerini yönetmelerine yardımcı olan en güçlü araçlardan biri. Her ne kadar git'i ilk defa kullandığınızda komutların çoğu karışık gibi görünse de, zamanla her birinin ne işe yaradığını öğrenmek işlerinizin çok daha hızlı ilerlemesini sağlıyor. Bugün size, Git'in en önemli iki komutunu tanıtacağım: Rebase ve Merge. Bu iki komut arasında çok belirgin farklar var, ancak hangisinin ne zaman kullanılması gerektiğini anlamak işinizi kolaylaştırabilir. Hazırsanız, derinlere inelim!
Git Merge: "Birleştir ve Devam Et"
Git'in en bilinen komutlarından biri olan merge, iki farklı dalı (branch) birleştirmenizi sağlar. Şöyle bir senaryo düşünün: Uzun bir süre üzerinde çalıştığınız bir feature branch’inde (özellik dalı) bir dizi geliştirme yapıyorsunuz ve bu arada ana dalda (main/master) önemli bir güncelleme yapılmış. Bu durumda, merge komutunu kullanarak kendi dalınızı ana dal ile birleştirebilirsiniz.
git checkout main
git pull origin main
git checkout feature-branch
git merge mainBu işlem sırasında, Git, iki dal arasındaki farkları otomatik olarak algılar ve yeni bir "merge commit" oluşturur. Ancak bu işlem, geçmişteki commit’lerinizi olduğu gibi bırakır ve yeni bir birleştirme commit'i ekler. Eğer gelişmiş bir commit geçmişine sahipseniz, bu bazen karmaşıklaşabilir.
Merge, projede paralel geliştirme yapan takımlar için ideal bir yöntemdir, çünkü her iki dal da kendi yolunda ilerler ve birleştirme sonrasında geçmiş commit'ler de korunur.
Git Rebase: "Tarihçeyi Temizle ve Yola Devam Et"
Şimdi gelelim rebase komutuna. Rebase, Git’te commit geçmişini yeniden düzenlemek için kullanılır. Birleştirmenin aksine, rebase, bir dalı başka bir dalın en son haline taşıyarak, commit geçmişini lineer hale getirir. Yani, rebase işlemi sonrasında, feature branch’inde yaptığınız değişiklikler, ana dalın son commit’inin üstüne eklenmiş olur. Bu, commit geçmişinizi temiz tutmanın harika bir yoludur.
git checkout feature-branch
git pull --rebase origin mainBu komut, feature branch’ini, main branch’inin üzerine "taşır" ve birleştirme commit’i eklemez. Sonuçta, feature branch’inde yaptığınız her şey sanki ana dalın en son commit’inin hemen ardından yapılmış gibi görünür. Bu, özellikle temiz ve anlaşılır bir commit geçmişi isteyen geliştiriciler için mükemmel bir yöntemdir.
Rebase kullanarak, commit geçmişinizi karmaşık hale getirecek gereksiz birleştirmelerden kaçınabilir ve geçmişi daha düz ve anlaşılır tutabilirsiniz.
Merge ve Rebase Arasındaki Temel Farklar
Şimdi de bu iki komutun arasındaki temel farklara bakalım:
- Merge, her iki dalın commit geçmişini olduğu gibi bırakır ve birleştirme commit’i oluşturur.
- Rebase, commit geçmişini düzleştirir ve sanki feature branch’inde yapılan değişiklikler, ana dalın hemen üzerine yapılmış gibi gösterir.
2. Karmaşıklık:
- Merge işlemi daha basit ve anlaşılırdır, ancak commit geçmişinde gereksiz karmaşıklık yaratabilir.
- Rebase, daha temiz bir geçmiş sağlar ama bazen karmaşık çatışmaların çözülmesini gerektirebilir.
3. Zamanlama:
- Merge, genellikle daha sonra yapılacak birleşimlerde kullanılır ve iki dalın birbirinden bağımsız olarak çalıştığı durumlarda uygundur.
- Rebase, genellikle yalnızca kendi çalıştığınız dalda yapılan değişikliklerin, ana dalın en güncel versiyonuyla birleştirilmesi gerektiğinde kullanılır.
Hangi Durumda Hangisini Kullanmalısınız?
Şimdi en kritik soruya gelelim: Hangi durumlarda merge, hangi durumlarda rebase kullanmalısınız?
- Commit geçmişinizi temiz tutmak istiyorsanız.
- Özellikle solo projelerde çalışıyorsanız ve commit geçmişinizin düzgün ve lineer olmasını istiyorsanız.
- Özellikle bir branch’inizi ana dal ile güncellemek için en güncel halini almak istiyorsanız.
- Merge kullanmalısınız eğer:
- Takım içinde birden fazla geliştiriciyle paralel olarak çalışıyorsanız ve her bir kişinin commit geçmişini koruması gerekiyorsa.
- İleriye dönük birleşmelerde daha fazla esneklik istiyorsanız.
